Doe maar een baantje…

Ik moet er steeds weer van smilen, die reclame van Royal Club. De man die niet zelf kiest (“Doe maar een frisje, -een pakje, -een autootje, etc) belandt hierdoor in idiote situaties. Gevolg? Raar haar, wonderlijk pak, belachelijk autootje en een afgekeurde kerncentrale als woning. Heerlijk overdreven zet het neer wat er gebeurt als je niet zelf kiest. De ‘Spokesman’ in de commercial stelt dan: “You are what you choose.”

En zo, iets minder overdreven, zie ik veel mensen de arbeidsmarkt benaderen. Mijn eerste vraag is: Wat zoek je precies? Dat weten ze niet. Althans, dat denken ze. Want als we op onderzoek uitgaan weten ze vaak wel heel goed wat ze niet willen. Ze hebben alleen vergeten die ‘wat-nieten’ om te draaien in de ‘wat-wellen’. Naar die laatste kan je gericht op zoek gaan.

Ook al vragen ze me te helpen bij de arbeidsmarkt benadering, we starten met de eerste fase van een loopbaanonderzoek: wie ben je, wat wil je (wel), wat kan je al, wat wil je leren? We maken een zoekprofiel. Zo maak je voor jezelf steeds duidelijker wat kiest én het helpt je omgeving gericht met je mee te zoeken.

Je netwerk wil je namelijk graag helpen maar wil dan wel weten waarmee precies. Daarvoor moet je je netwerk voeden met de juiste informatie. Zó ziet die baan/afdeling/functie die ik zoek eruit, dát is wat ik daar ga doen. Blijf je vaag rondstrooien ‘dat je werk zoekt in de sales’ dan krijg je allerhande vacatures getipt. Lief bedoeld natuurlijk, maar hoe kunnen ze nou zo dom zijn te denken dat jij…….. Ahum. Jij zei toch zelf “doe maar een baantje”? You get what you choose.