Geen tijd voor gelukkig?

Wat een haast onderweg naar geluk. Teveel haast om gelukkig te kunnen zijn eigenlijk. En dan: wat is geluk eigenlijk? Wanneer ben je gelukkig?

Ik ben gelukkig wanneer ik er bij stil sta. Even beseffen hoe goed ik het heb. Genieten van die frisse voorjaarskleuren, geweldig! Happy als ik met mijn man naar het dorp fiets. Bij de ijssalon (gelukkig weer open!) in het zonnetje samen aan een ijsje likken. Wat een geluk.

Dat is wel eens anders geweest. Altijd druk, altijd gejakker, weinig tijd voor genieten. Opeens merkte ik dat ik dingen miste, niet meer ‘echt’ meedeed. Ik was altijd druk! Tot ik besefte: ik wil niet gelukkig worden, ik wil gelukkig zijn. Niks later, nu! Sindsdien train ik mezelf in gelukkig zijn. Die natte hondenneus die mijn arm nu wegduwt terwijl ik typ. Heerlijk dier. De zaadjes die ik plantte voor mijn moestuintje die zo dapper hun best doen. Geweldig. Het besluit om in plaats van sporten samen een rondje Zevenbergen te gaan lopen. Gezellig. De hangplanten die achter mijn keuken kleurig in de wind schommelen. Prachtig.

Door te trainen in het voelen van mijn geluksmomenten, hoop ik ze langer te kunnen koesteren. Zodat ik ook het geluk zie als er donderwolken zijn. Want hé, ik ben gewoon een mens dus er zullen best ook andere tijden komen. Dan heb ik mezelf weerbaar getraind. Zodat ik ook tijdens storm het geluk kan zien. Ik moet nu vast sparen, wil ik eruit kunnen putten als ik het later nodig heb. Zoiets als pensioen maar dan net iets anders. Ik train mijn geluksspieren. Doe je mee?