Sonja gaf aan de laatste tijd erg slecht te slapen. Ze kan haar hoofd niet stil krijgen. Dat maakt dat ze erg onrustig is, in haar hoofd zowel als in haar lijf. Het ontspannen lijkt gewoon niet te lukken. Met als resultaat dat ze de laatste tijd ’s ochtends opstaat met het gevoel dat ze nog vermoeider is dan toen ze naar bed ging. Hoe kon ze dit oplossen?

Een vol hoofd

Eerst hebben we onderzocht wat er allemaal in haar hoofd rondspookt: wat zijn de voornaamste onderwerpen van die drukte in haar hoofd? Ik heb haar uitgelegd dat als je hoofd erg vol is, je brein actief blijft. Dit maakt dat je minder goed in de diepslaap komt. Herstellen en op krachten komen gebeurt voornamelijk in je diepslaap en daar kom je pas als je ontspant. Hoe minder diepslaap je krijgt, des te minder uitgerust je wakker wordt. Natuurlijk speelt er veel meer dan dat, maar voor haar en voor nu was dit ons handvat.

Al die meningen

We bespraken haar laatste dagen: vroeg op, naar het werk (3 collega’s ziek thuis dus extra werk), daarna huishoudelijkheden en sporten of tv kijken, nog wat social media bekijken en dan naar bed. Pauze of rust heeft sowieso geen structurele plaats in haar schema. Hm. Sporten deed ze vroeg in de avond omdat ze anders moeite heeft met in slaap vallen. Nog even acclimatiseren met tv en social media. Aha. Wat kijk je dan zoal? Sonja wil graag bijblijven en omdat ze overdag geen tijd heeft voor de krant kijkt ze naar actualiteiten- en praatprogramma’s. De laatste tijd gaat het overal over de aangescherpte Corona maatregelen, je wordt er gek van. Iedere ‘expert’ komt zijn of haar plasje over het onderwerp doen. Zoveel verschillende meningen en daarbij die verontrustend oplopende cijfers en zieke collega’s, Sonja wordt er best nerveus van. Aan het eind van de avond nog even ‘de socials’ checken: vrienden die ook allemaal ‘wat vinden’ van het beleid, op tweets zien hoe de ene bekende een prik laat zetten terwijl de ander met een spandoek over straat loopt anti te zijn…

Moet je ‘iets vinden’?

Sonja weet zelf niet zo goed wat ze vindt van het hele gebeuren. Ze heeft doorlopend het gevoel zich te moeten verantwoorden. Zij moet er toch ook wat van vinden? Ik vraag haar of ze zich beter voelt na het ontvangen van al die informatie? En of het haar helpt in het bepalen van haar standpunt? Ze ontdekt dat het volgen van al die meningen het er voor haar niet helderder op maakt. In tegendeel. Maar het kan toch geen kwaad te luisteren naar de verschillende meningen? Het is nog maar de vraag of dat geen kwaad kan, breng ik in.

Oorwurm

Vervolgens praten we over hoe we bewust en onderbewust informatie verwerken. Slechts 5% van ons gedrag is bewust, 95% gaat op de automatische piloot. Ook de informatieverwerking: we pikken véél meer op dan we denken waar te nemen. Hoe gaat dat dan in je hoofd met zoveel informatie, iedere dag weer? We herkennen beiden dat als je een tijdje stevig met een onderwerp bezig bent, je brein hier ook tijdens rust bijna automatisch mee door lijkt te gaan.  Als zo’n ‘oorwurm’, zo’n deuntje dat maar steeds blijft hangen. Ook al wil je het niet, je brein blijft er mee bezig.

Nu even niet: mediadieet.

Het gesprek ging nog verder maar het resultaat was als volgt: Sonja gaat een week op mediadieet. Dat betekent dat ze even geen actualiteiten- en/of praatprogramma’s opzoekt en de socials zoveel mogelijk links laat liggen (in ieder geval niet vlak voor het naar bed gaan). We bespreken hoe ze haar brein kan helpen om na de dag ‘af te schakelen’. Voor haar is dat wat vroeger naar bed gaan en daar nog een half uurtje lezen. Even een weekje op mediadieet. Ik hoor graag van haar in ons volgende gesprek hoe haar dat heeft geholpen. Ben benieuwd!