Mindfulness worsteling (ontvankelijkheid deel 2)

Mindfulness

Ik mediteer ‘s ochtends. Het is heerlijk om de dag zo rustig te starten. Ik ben blij met de app ‘10% happier‘ (Dan Harris’ meditation app for fidgety skeptics). Ik start met een geleide meditatie van de app en pak aanvullend nog een stilte kwartier of zo. Iedere meditatie begint met een paar minuten interview over een onderwerp met de mindfulness begeleider waarna de meditatie begint die hier over gaat. Ik heb zo mijn favorieten, Joseph Golstein of Anushka Fernandopulle bijvoorbeeld. Als ik het al zolang doe, waarom dan toch nog de begeleiding? Het helpt me focussen op een bepaald onderwerp. Het brengt onderwerpen en ideeën naar voren die nieuw zijn voor me. Ik leer steeds weer.

Meditatie

Vandaag was het onderwerp ‘struggling while meditating’. Die worsteling in jezelf die iedereen die mediteert wel herkennen zal. Wat is dat toch? Hoe kan ik het stoppen? Joseph Golstein vertelt dat een worsteling betekent dat er iets is wat je niet accepteert. Als je iets niet accepteert dan is er een weerstand die je gespannen houdt. Ik beschouw meditatie als het gebied tussen ontspannen en alert, ontspanning in je body en mind en tegelijkertijd alert zijn op wat zich aandient in datzelfde lijf en brein. De ontspannen waarnemer. Oordeelloos waarnemen wat is, hoe het opkomt en voorbij gaat.

Ontvankelijk

En daar zit de kneep. Als ik worstel ben ik aan het (ver)oordelen. Ik ben niet ontvankelijk voor wat zich aandient, ik veroordeel het weg: “dit wil ik nu niet denken of voelen, ga weg, ik moet me focussen op iets anders.” Ik schiet in de kramp en ben niet langer ontspannen. Als ik op een ontspannen manier kan kijken naar wat zich aandient, mag het er zijn. Dat betekent niet dat ik er diep over na ga denken, want dan schiet ik in het denken en verlies mezelf in associaties. Het betekent ook niet dat het altijd prettig is, soms zijn er ineens gevoelens van verdriet of schaamte. Maar als ik ontvankelijk ben, kan ontvangen, er naar mag kijken, dan pas kan het zich oplossen. Zoals alles in het leven en in de natuur: opkomen groeien bloeien verwelken. De tendens van alles om ons heen, van materiaal, van seizoenen en ook van van gevoelens.

Accepteren

Ontvankelijk in mijn Stille Tijd. Aandacht op wat er is. Proberen niet te veroordelen. Accepteren wat zich hier en nu aandient. Het zal een blijvende oefening zijn denk ik. Gelukkig is er iedere dag weer een nieuwe ochtend.