Monkeymind

Gewoon aan niets denken. Hoofd leegmaken. Niet denken nu!

Joke zit op haar mediteerkussentje.

Ze zeggen dat het kan, waarom lukt het mij dan niet?

Maar ze probeert te hard en schiet in een denkkramp die ontspannen onmogelijk maakt.

In het Boeddhisme noemen ze het ‘The Monkeymind’. Na een filmpje hierover komt er wat meer rust in Joke’s pogingen. Ze accepteert dat er gedachten zijn, maar geeft ze minder aandacht. De focus ligt op de ademhaling. Joke merkt dat die rustiger wordt. Ze schrikt van de timer. Nu al?

Ik vind mediteren lastig. Mijn hoofd is vaak een Apenkermis, gedachten springen van de hak op de tak. Ik observeer ze: Wat is het? Zo heb ik analyseer-gedachten, mijn-lijf-doet-pijn-in-deze-houding-gedachten, niet-vergeten-gedachten, hoe-iets-aan-te-pakken-gedachten, nieuwe-ideeën-gedachten. Die laatste twee het meest. Ik ben een doen-denker. Maar ik wil ze niet volgen, niet nu. Daarom schrijf ik ze denkbeeldig op een briefje en gooi het als propje in een gevisualiseerd riviertje, waarin ze wegstromen. Ik laat het gaan. En dan let ik weer op mijn ademhaling.

Adem in. Adem uit.