Op weg naar kracht

Niet gelijk braakneigingen krijgen! Dat heb ik tenminste als mensen praten over “iemand weer in zijn kracht zetten”. Misschien heb jij dat niet, good for you. Terwijl het wel is wat ik voornamelijk doe natuurlijk, mensen helpen zichzelf krachtiger te maken. Enfin, het zit in de woordkeus en de intonatie.

Ik vind het altijd weer frappant dat een idee me van diverse kanten bijna gelijktijdig wordt aangereikt. Alsof het wordt benadrukt: dit is echt belangrijk Smeding, zie je wel! Zo kom ik de laatste paar weken steeds op het thema van ‘omvoelen’. Omdenken kennen we allemaal wel, dankzij de prachtige promotie die hiervoor wordt gemaakt door Berthold Gunster. Dat levert veel verfrissende inzichten op waar een mens weer verder mee kan groeien. Omvoelen is iets anders, eigenlijk een woord dat ik er zelf op heb geplakt om iets uit te leggen.

Kijk even naar het plaatje boven deze blog. Die lijkt verkeerd om te staan, toch? Je doet iets en daardoor voel je iets. Ik ga naar de schoonheidsspecialiste en daardoor voel ik me goed. Ik eet een lekkere uitsmijter en daardoor geniet ik. Ik loop met de hond in het zonnetje en daardoor geniet ik van de wandeling. Het voelen lijkt afhankelijk van wat ik meemaak. Het voelen als reactie op een ervaring. Deels werkt dit ook zo, ga ik niet tegenspreken.

Maar wat nou als je in een vervelend voelen vastzit? Een voorbeeld van mijn persoonlijk uitstelgedrag om het uit te leggen. Ik begin met denken aan wat ik eigenlijk moet doen: opruimen. Jugh voel ik dan, absoluut geen zin in, ben ik ook niet goed in denk ik dan, die zooi komt altijd weer terug, had ik als kind al last van. Ik denk aan wat er allemaal vervelend is aan deze klus, voel me akelig bij dergelijke gedachten, ze maken dat ik me klein en nietsnuttig voel. Waardoor ik nog minder energie kan opbrengen voor dat opruimen. Ik doe iets met frisse tegenzin en laat me door iets onnozels afleiden, oh heerlijk vluchtgedrag. (denken, voelen, doen, de negatieve cyclus die tot verlamming leidt)

Omvoelen

Hoe kan ik dit veranderen? Ik start weer met denken aan de opruimklus. Maar nu ga ik iets heel kleins doen: ik pak een boek en zet het op de goede plek in de boekenkast. Mini-actie met als gevolg het gevoel van: was dat nou zo’n moeite? Ik pak er nog eentje, hoppa gewoon doen. Als er binnen 5 minuten een stapeltje weg is voel ik me al een stuk ruimer. Ander voorbeeld: ik heb een goed idee (denk) en sla aan gelijk het doen. In no time ligt er een concept. Dat voelt goed. Ik bedenk welke de volgende stap is en zet deze op mijn klussenlijst. (doen, voelen, denken, de positieve cyclus die je kracht geeft).

Al jaren huldig ik het DERK principe: Doe Eerst Rot Klusje. Door de dag te starten met een klein rot klusje, geef je jezelf een gevoel van opluchting: zo, die heb ik alvast gedaan. Dat voelt goed. Dat is gelijk een opstap om vanuit dat goede gevoel te bedenken wat je nu gaat doen. Komt op hetzelfde neer volgens mij. Ik merk inderdaad dat als ik ergens -te- lang over blijf denken, ik de inspiratie vermoord met mijn gepeins. Het werkt beter om na de inspiratie gelijk van start te gaan en een goed begin te maken. Dat voelt gelijk een stuk beter.