Ik zat in een diepe put: emotioneel in de knoei en langdurige chronische pijnaanvallen waar ik tegen vocht. Ik was keihard voor mezelf: ik moest van alles en kon niet accepteren dat ik een ziekte had. Daarbij blokkeerde ik bij tijden volkomen door angstaanvallen.
Jij leerde me om te gaan met die angst, door het gevoel terug te draaien was het weg en verdween de misselijkheid. Na verloop van tijd kreeg ik meer zelfvertrouwen en werd ik rustiger. Ik heb nog steeds weleens een angstaanval, maar kan het nu stukken beter handelen. Eigenlijk weet ik dat die aanvallen voorgoed zullen verdwijnen. Ik hoef nu niet alles meer zo zwaar in te zien, kan meer en meer het positieve eruit halen.
Ik ben er nog niet helemaal, maar het gaat echt stukken beter dan dat het was! De druk gaat van de ketel en ik merk nu dat ik zelf tijdig op de rem kan trappen. Doorgaan betekent gewoon dat de pijnaanvallen veel langer duren. Door te luisteren naar mijn lijf en er ook naar te handelen, kan ik de duur flink inkorten!
Nu weet ik: het komt goed! En dat hoorde je me een paar maanden geleden echt niet zeggen….
Junitha