Ik ervaar minder werkdruk.

Toen we kennismaakten was ik herstellende van een burn-out. Ik was zoekende, had een paar vragen: hoe ga ik herstellen, hoe ga ik een volgende keer voorkomen dat ik weer in deze situatie terecht kom, wat kan ík anders doen? Ik voelde me kwetsbaar en mijn zelfvertrouwen stond op een laag pitje. Ik bevond me in een soort ‘tussenland’ tussen de oude ik en de nieuwe ik. Het voelde krachteloos, terwijl ik juist nu kracht nodig had om te veranderen.

Wat ik in onze gesprekken vond was steun in deze lastige periode, een hulp om bij mezelf de dingen op een rijtje te zetten. Dit kon ook gaan over heel concrete dingen, bijvoorbeeld wanneer is voor mij het beste moment om een bepaalde taak te doen? Thema’s die mij hielpen waren: hoe wil ik het zelf eigenlijk (binnen-buitenwereld), waar schuurt het?, bewustwording van het gas- en rempedaal. Soms kwam ik met een thema en dan bleek in ons gesprek dat er nog een laagje onder zat.

Nu gaat het gelukkig een stuk beter. Ik ben alweer een tijdje volledig aan de slag. Ik ervaar minder werkdruk. Dit is deels omdat ik anders met mijn werk omga maar ook omdat er in de werksituatie wat zaken zijn veranderd, dat helpt ook. Ik probeer wekelijks te reflecteren, op mezelf, op hoe het gaat. Ik heb handvatten om bij te sturen en zelf mee verder te gaan.

D.