Ik pik eruit wat bij mij past.

In het begin zat ik op een punt van ‘het lukt mij niet meer zelf!’ Emotioneel was ik heel wiebelig en ik merkte al lange tijd dat ik niet meer uit me zelf kon halen wat erin zat – heel frustrerend. Ik werkte nog wel, maar met minder uren. Mijn gedachten waren constant gefocust op efficiëntie: alsmaar aan het vooruit denken en plannen, organiseren.

Jij hebt veel te bieden en ik mag eruit pikken wat bij mij past. Ik moet niet, ik mag. Wat me het meeste aansprak op onderbewust niveau was de Psych-K. Op bewust niveau de spiraal van ‘probleem, opties, kiezen, loslaten’. Er was heel veel bewustwording. Ik herken stress-triggers nu echt als een signaal. Een teken dat ik het te druk heb of dat er iets anders aan de hand is. Dat er iets dwars zit waarvan ik me nog niet bewust ben. Bargebietentiid! Ik kan nu -zonder schuldgevoel- de kinderen bij de opvang laten om iets te doen thuis. Wat een andere mindset.

Het gaat dus nu stukken beter. Ik heb veel meer tools en heb het weer zelf in de hand. Voor het eerst sinds ik me heugen kan ga ik met een opgeruimd gevoel de vakantie in. Hoe waardevol is dat!!

Judith