The Good, the Bad en the Ugly

Einde jaar plan ik altijd een vakantie in. Om zonder stress de feestdagen in te gaan,om lekker de tijd te nemen mijn zooi op kantoor op te ruimen en het afgelopen jaar te evalueren. Doel is: schoon over de drempel het nieuwe jaar in. Eerste doel haal ik eigenlijk altijd. Soms door iets te skippen (deze ronde geen kerstkaarten verstuurd, scheelt een boel werk). Soms door me door iemand anders te laten verwennen, heerlijk. Het tweede doel wil nog wel eens op de lange baan schuiven vrees ik. Het is maar goed dat ik niet zoveel klanten op mijn thuiskantoor ontvang want het is om eerlijk te zijn eigenlijk altijd een zootje.

Doel drie -het afgelopen jaar evalueren- gebeurt wel altijd. Heel nuttig. Waar heb ik plezier aan beleefd? Heb ik mijn doelen behaald, bereikt waar ik op inzette? En daar is dan het drietal:

• The Good: waaraan heb ik veel plezier beleefd? wat gaf me energie en voldoening? wat waren de toppertjes van mijn afgelopen jaar?
• The Bad: wat waren pertinente tegenvallers? waar liep ik op leeg? hoe had ik het anders, beter kunnen doen?
• The Ugly: waar heb ik persoonlijk steken laten vallen? wat heb ik ervan geleerd en hoe stuur ik mezelf hierin bij?

Conclusies die ik heb getrokken uit vorig jaar hebben voor 2018 hebben nogal wat consequenties. Ik ga me meer richten op zakelijke opdrachtgevers, meer werken met ‘de mens op het werk’. Niet dat ik heel ander werk ga doen, ik blijf het zo boeiend vinden om mensen met stress en/of burn-out klachten te spiegelen en te versterken of anderen te trainen hier mee om te gaan. Maar ik wil andere ingangen: vanuit de werkgever, leidinggevende gevraagd worden hierin van toegevoegde waarde te zijn. Als ik mensen los van hun werk begeleid, lijkt het soms alsof hun werk niet de plek is waar ze kunnen herstellen en groeien, alsof de werkplek per definitie de plek is waar ze zullen leeglopen. (Heel erg veralgemeniseerd natuurlijk.) Terwijl ik van mening ben dat dit juist wél kan. Sterker nog: dat herstellen zo vroeg mogelijk óók op het werk zou moeten omdat je juist daar ander gedrag wilt oefenen. Ook is het zo belangrijk dat de leidinggevende begrijpt waar re-integratie na burn-out over gaat.

Ik heb mede naar aanleiding hiervan besloten om weer naar school te gaan. In 2016 nog riep ik heel hard dat ik nóóit weer een pittige HBO ging doen. Hoe consequent kan een mens zijn Ik start eind maart met de opleiding tot Arbeidsdeskundige. Om richting zakelijke opdrachtgevers nog wat meer kwaliteit te kunnen leveren. Meer kunnen uitleggen aangaande belasting en belastbaarheid. Geen vreemde keuze vanuit met Personeel & Arbeid verleden, eerder een logisch voortborduren op.

En zo steek ik 2018 vol goede moed in: Hopen op veel Good, accepteren dat er soms ook Bad is, en mijn persoonlijke lessen trekken uit Ugly.

Never a dull moment.